اثر تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم سورگوم دانه ای

این آزمایش به منظور بررسی تأثیر رژیم های مختلف آبیاری بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد ارقام سورگوم دانه ای در تابستان سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی یزد به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرارانجام گردید. کرت های اصلی شامل سه رژیم آبیاری i1، i2 و i3 (به ترتیب آبیاری پس از 7 ، 10 و 13 روز) بود و تیمار فرعی را سه رقم سورگوم دانه ای پیام، سپیده و کیمیا تشکیل می داد. کاشت در 5 تیر ماه در ردیف هایی به فاصله 60 سانتی متر و روی ردیف 10 سانتی متر و با دست انجام شد. صفات مختلف در طول دوره رشد و در زمان برداشت یادداشت برداری و اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش فواصل آبیاری از تیمار i1 به i3طول دوره رشد ارقام، طول خوشه، تعداد خوشه در بوته، تعداد دانه در خوشه، وزن صد دانه و عملکرد دانه ارقام سورگوم به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافتند. به طوری که عملکرد دانه به میزان 5/10 درصد در i2 و30 درصد در i3 کاهش یافت. بین عملکرد دانه و اجزاء عملکرد ارقام اختلاف چشم گیری وجود داشت. رقم سپیده دارای بیش ترین طول خوشه و تعداد دانه در خوشه بود. عملکرد دانه از بیش ترین به کم ترین مقدار به ترتیب متعلق به ارقام سپیده، پیام وکیمیا بود. در حالی که عملکرد رقم پیام بیش از سایر ارقام تحت تأثیرتنش خشکی قرارگرفت (57 درصد کاهش در i3)، رقم سپیده کم ترین میزان کاهش عملکرد (37 درصد) و رقم کیمیا کاهش عملکردی معادل 44 درصد داشتند.